INTERNET - globalna sieć sieci komputerowych używających tego samego protokołu TCP/IP .              
Także społeczność osób korzystających z sieci lub zbiór zasobów w niej dostępnych.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  
       

Internet skupia tysiące sieci lokalnych, setki sieci miejskich, miliony komputerów i użytkowników. Łączy ośrodki akademickie, instytucje edukacyjne i rządowe, laboratoria badawcze, organizacje, etc. Posiada również bramy pozwalające na połączenia i wymianę informacji z sieciami opartymi na innych protokołach.

W Internecie eksponowane są ogromne zasoby, do których między innymi należą serwisy wiadomości, artykuły na dowolne tematy, treści książek, kopie obrazów, utwory muzyczne, oprogramowanie, etc. Większość z nich osiągalna jest z poziomu usługi WWW, do wykorzystania której niezbędne jest posiadanie przeglądarki WWW. Możliwe jest również porozumiewanie się między użytkownikami za pomocą poczty elektronicznej, list dyskusyjnych, grup Usenet, oraz usług typu IRC, czat lub komunikatorów internetowych. Przesyłanie plików zapewnia usługa FTP.

Przeciętny użytkownik dostęp do sieci uzyskuje łącząc się »modemem z lokalnym dostawcą usług internetowych lub korzystając z tzw. stałego łącza (najczęściej wykorzystywana jest technologia DSL lub sieci telewizji kablowej), które pozwala na nieograniczone czasowo korzystanie z zasobów Internetu.

Oprócz firm zajmujących się sprzedażą usług internetowych szybkimi stałymi łączami dysponują również ośrodki naukowe, uczelnie, wojsko, organizacje rządowe oraz większe instytucje.

Obecnie w większości sieci komunikujących się ze sobą za pośrednictwem Internetu używany jest specjalny protokół komunikacyjny IP (Internet Protocol). Do jego najważniejszych zadań należy przekazywanie danych (»pakietów) pomiędzy sieciami. Kierowaniem pakietów do właściwych sieci i docelowych komputerów zajmują się specjalizowane urządzenia nazywane »routerami, z których każdy należy do kilku (przynajmniej dwóch) sieci fizycznych.

Komunikacja w Internecie oparta jest więc na technice komutacji pakietów - oznacza to, że pomiędzy dwoma komputerami nie jest zestawiane fizyczne połączenie (komutacja kanałów - jak w telefonii klasycznej), ale połączenie jest symulowane poprzez wymianę pakietów.

Internet jako całość nie jest niczyją własnością. Sieci niższego poziomu posiadają już swoich właścicieli, którymi są z reguły lokalne firmy telekomunikacyjne dysponujące odpowiednimi możliwościami w zakresie budowy łącz dalekiego zasięgu. Mniejsze podsieci należą najczęściej do uczelni, organizacji i dużych firm. Łączność między sieciami - zarówno w obrębie danego kraju jaki i międzynarodowa - funkcjonuje w oparciu o formalne lub nieformalne umowy między operatorami.

Z założenia zdecentralizowany, Internet nie jest również przez nikogo zarządzany. Każdy podłączony do niego komputer stanowi niezależną jednostkę, której administrator podlegać może jedynie prawom lokalnym (np. obowiązującym na danej uczelni). Istnieje jednak szereg pozarządowych i niekomercyjnych organizacji czuwających nad poprawnością działania Internetu. Do ich podstawowych zadań należy formułowanie jednolitych zasad komunikacji między komputerami włączonymi do Sieci oraz koordynacja rozwoju technologii internetowych. Ogólna odpowiedzialność za tak pojęte prace administracyjne spoczywa na organizacji IANA, która do realizacji poszczególnych celów powołuje odpowiednie zespoły.

Źródła Internetu sięgają początku lat 60-tych. Wówczas w atmosferze zimnej wojny w RAND Corporation, amerykańskiej instytucji zajmującej się problemami bezpieczeństwa, prowadzone są badania nad możliwością dowodzenia i łączności podczas konfliktu nuklearnego. Obiecujące wyniki prac skłaniają Departament Obrony do podjęcia dalszych kroków w celu skonstruowania sieci komputerowej zdolnej funkcjonować pomimo zniszczenia znacznej liczby połączeń między jej węzłami. W ich efekcie w 1967 roku powstaje prototypowa sieć ARPANet łącząca cztery uniwersytety w USA (Stanford Research Institute, Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles, Uniwersytet Kalifornii w Santa Barbara, Uniwersytet Utah) oraz opracowane zostają podstawowe koncepcje techniczne.

Głównymi założeniami nowej sieci są: decentralizacja, czyli równorzędne traktowanie wszystkich komputerów-węzłów sieci oraz pakietowy system przesyłania danych zakładający dzielenie informacji na małe porcje, które następnie niezależnie dostarczane są do punktu przeznaczenia i tam ponownie składane w całość.

W dwa lata po powstaniu ARPANet dołączają do niej nowa centra akademickie i instytucje rządowe. W tym samym roku powstają szczegóły techniczne protokołów komunikacyjnych.

W roku 1973 sieć otwiera się na świat przekraczając granice Stanów Zjednoczonych - uruchomione zostają połączenia międzynarodowe do Wielkiej Brytanii (przyłączenie University College) i Norwegii (Royal Radar Establishment). W 1974 po raz pierwszy pojawia się nazwa Internet, użyta przez Vintona Cerfa i Roberta Kahna w artykule Transmission Control Protocol. W tym samym roku Ray Tomlinson pisze program do przesyłania wiadomości tekstowych w sieci inaugurując działanie usługi nazwanej wkrótce pocztą elektroniczną. Pojawia się także Telnet, umożliwiając zdalną pracę na odległych komputerach. W 1979 roku użytkownicy otrzymują do dyspozycji grupy dyskusyjne Usenet - drugi z filarów współczesnego Internetu.

Pod koniec lat 80-tych patronat nad siecią przejmuje NFS (National Science Foundation). W 1982 ARPANet jako nowy standard komunikacyjny przyjmuje protokół TCP/IP. Sieć rozwija się konsekwentnie, ogarniając swym zasięgiem kolejne ośrodki. Środowiska naukowe na całym świcie okazują coraz większe zainteresowanie projektem. Te, które nie posiadają możliwości dostępu do ARPANet, tworzą wzorowane na niej odrębne sieci, m.in. CSNET, BITNET oraz EARN.

Rok 1983 to czas łączenia się sieci. Stworzona zostaje brama pomiędzy ARPANet i CSNET; fakt ten uważa się za początek istnienia Internetu, jaki znamy dzisiaj. Sieć sukcesywnie rozrasta się wchłaniając coraz to nowe komputery i sieci lokalne. W 1984, w powieści Neuromancer Williama »Gibsona pojawia się po raz pierwszy słowo "cyberprzestrzeń" (ang. cyberspace). Powstaje również DNS, czyli system tłumaczenia adresów komputerów na łatwe do zapamiętania »nazwy domenowe. 1 listopada 1988 sieć zostaje zaatakowana przez "internetowego robaka" (Internet Worm), który mnożąc się w zastraszającym tempie wyłącza z sieci 6 tysięcy komputerów. Rok 1988 zamyka się liczbą 60 000 komputerów-hostów, czynnie pracujących i udostępniających swoje zasoby użytkownikom.

W 1990 ARPANet kończy swoją działalność. Rok później powstają systemy WAIS i Gopher, rozszerzając liczbę usług internetowych. Na przełomie 1990 i 1991 roku w instytucie CERN w Szwajcarii Tim »Berners-Lee i R.Cailliau tworzą pierwszy opis dokumentu hipertekstowego oraz języka HTML, które stają się podstawą najpopularniejszej z dotychczasowych usług internetowych »WWW (World Wide Web). Liczba dołączonych komputerów przekracza milion, liczba użytkowników - 4 miliony.
Lata dziewięćdziesiąte to era graficznych przeglądarek internetowych. W 1993 roku pojawia się »Mosaic, zdetronizowana wkrótce przez »Netscape Navigator. Na rynek wkracza także »Internet Explorer firmy Microsoft. Internet staje się jednym z masowych mediów, zwiększa się ilość i różnorodność dostępnych w nim informacji.

Obecnie do Internetu łączami stałymi podłączonych jest około 15 milionów hostów w ponad 100 krajach. Z usług internetowych korzysta blisko 300 milionów osób na całym świecie

Internet w Polsce pojawił się stosunkowo późno, bo w 1990 r. Wcześniej, w latach 1981-1983 połączono uczelnie Warszawy, Wrocławia i Gliwic Międzyuczelnianą Siecią Komputerową opartą na protokole X.25. W 1986 r. rozpoczęto budowę bazującej na tym samym protokole Krajowej Akademickiej Sieci Komputerowej. W tym samym roku, w redakcji miesięcznika Komputer, powstał pierwszy polski »BBS – dostępny dla każdego użytkownika dysponującego komputerem i modemem. W roku następnym inny, gdański system BBS został podłączony do światowej, amatorskiej sieci komputerowej FIDO.

Rok 1990 przyniósł zniesienie ograniczeń COCOM-u na eksport nowych technologii do byłych krajów komunistycznych. 17 sierpnia 1990 Warszawa uzyskała połączenie do kopenhaskiego węzła międzynarodowej sieci EARN/BITNET linią o przepustowości 9,6 Kb/s. Tego samego roku we Wrocławiu, Krakowie i Katowicach powstają kolejne węzły EARN. W 1991 roku uruchomione zostaje pierwsze połączenie internetowe z Warszawy do Kopenhagi linią dzierżawioną od Telekomunikacji Polskiej. Działalność rozpoczyna »NASK (Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa) - pierwszy polski operator internetowy. Od tego momentu notuje się lawinowy rozwój Sieci w Polsce. W 1992 r pod adresem gopher.torun.edu.pl dostępny jest pierwszy polski serwer Gopher. Pierwszy serwer WWW postawiony zostaje jesienią 1993 roku na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (www.fuw.edu.pl). W roku następnym dostępne są już pierwsze polskie grupy Usenet, a w 1995 – katalog polskich stron WWW o nazwie Wirtualna Polska.

TPSA oraz ATM rozpoczynają przyłączać do Internetu pierwsze firmy. W 1996 TP SA jako pierwsza firma na świecie wprowadza powszechny dostęp do Internetu poprzez linie telefoniczne – powoduje to ogromny wzrost zainteresowania siecią. Tego samego roku firma Polbox wprowadza darmowe konta e-mail (free.polbox.pl), powstaje nowy portal – Onet.pl. Liczba podłączonych komputerów wzrasta wykładniczo, by w połowie 1998 roku przekroczyć 100 tys,

Lata 1999-2001 to czas nowych serwisów WWW, wortali i portali. Powstają Arena, Ahoj, Hoga.pl, Interia, Portal.pl, Poland.com, YoYo. Rośnie liczba firm oferujących szeroki zakres usług związanych z Internetem. W 2002 jest już podłączonych do sieci ponad 500 tys hostów.